Τα πρωινά με ήλιο είναι πάντα τα ομορφότερα.
Τα παράθυρα ανοιχτά-ακόμη κι αν έχει κρύο-και το σπίτι να μοσχοβολάει γαλλικό καφέ. Μικρά θραύσματα ευτυχίας ενώνονται κάτι τέτοια πρωινά. Μπορείς να κοιτάς από το παράθυρο με τις ώρες-ακόμη κι αν δε βλέπεις πουθενά. Βλέπεις τις ελπίδες σου και τα όνειρα ˙ και είναι η ωραιότερη θέα που χες ποτέ.
Ο κόσμος σου φωνάζει. Καλημέρα. Καλημέρα.
Καλημέρα.
Ο κόσμος χαμογελάει. Χαμογελάς και εσύ. Πρώτη φορά θα παρατηρήσεις τη φύση. Ήρθε η άνοιξη μες στο καταχείμωνο ντυμένη με κοντά φορέματα. Περασμένη Αλκυόνη άκουσες να τη φωνάζουν. Κυανό και πράσινο και καστανοκόκκινο και ροδακινί-κι εσύ που νόμιζες πως η ζωή είναι σκίτσο με κάρβουνο. Φοράς τα γυαλιά στο κεφάλι. Βαθιά ανάσα. Ο κόσμος σου ανήκει σήμερα.
Ο κόσμος σου, έστω.
Η μουσική σου φτιάχνει το κέφι. Μόνο χαρούμενη σήμερα. Μόνο αισιόδοξη.
Η μουσική που σε σηκώνει απ’ τον καναπέ τραβώντας σου τα πόδια και αναγκάζοντας σε να στροβιλίζεσαι και να σηκώνεις τα χέρια στον αέρα.
Σε αναγκάζει να σιγοτραγουδήσεις στην αρχή, και μετά πιο δυνατά, και πιο δυνατά, και πιο δυνατά. Στο τέρμα. Κάπου εκεί κλείνεις τα μάτια και συνεχίζεις το χορό σου. Πάντα τραγουδάς δυνατά το ρεφρέν. Replay. Ξανά. Ξανά.
Ξανά.
Μέχρι να λαχανιάσεις. Και να ξαπλώσεις στο χαλί κοιτώντας το ταβάνι και αφήνοντας το μυαλό να χορέψει στην επόμενη στροφή.
Και να παίζεις θεατρικά με εσένα για παρτενέρ στους διαλόγους. Και με εσένα πρωταγωνιστή στους μονολόγους.
Τέτοια πρωινά συνειδητοποιείς πως έχουν δίκιο τα βιβλία, και τα τραγούδια, και οι σοφοί, και οι τρελοί. Ευτυχία είναι οι στιγμές.
Οι στιγμές που χαμογελάς για λόγους που δεν είχες φανταστεί.
Ή για λόγους που δεν υπάρχουν.
Τα πρωινά με καφέ και κρουασάν στη λιακάδα.
Τα πρωινά με φίλους και γέλια
Τα πρωινά με τον εαυτό σου κι έναν στίχο που επαναλαμβάνεται επ’ άπειρον.
Τ
α πρωινά με χουζούρεμα στο κρεβάτι και τον ήλιο να κρυφοκοιτά.
Τα πρωινά με μια αγκαλιά.
Τα πρωινά με βόλτες στο πάρκο.
Τα πρωινά με αιφνίδια φωτογραφικά κλικ.
Τα πρωινά που είσαι ευτυχισμένος. Μη ξαναχάσεις αυτά τα πρωινά.
Σημείωση : Καλως μπήκαμε στην άνοιξη, λοιπόν. Και πια αναπνέουμε αισιοδοξία.
Ένσταση: Για την ακρίβεια η άνοιξη δεν έχει μπει ακόμη. Η εαρινή ισημερία είναι στις 21 μαρτίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρατήρηση: Άλλοι, όπως εγώ, θα ήταν ευτυχισμένοι αν είχαν πολλά λεφτά, ένα ακριβό αμάξι και ένα ιστιοφόρο. Άλλοι βέβαια, όπως εσύ, αρκούνται στο να βλέπουν ήλιο το πρωί. Νομίζω πως έχεις μια ψευδαίσθηση της ευτυχίας. Μπορείς να κλέψεις μια τράπεζα και να βιώσεις την πραγματική ευτυχία.
υ.γ. Μου φαίνεται πως έχεις και εσύ κόλλημα με την φωτογραφία. Θα έπρεπε μια μέρα να ανταλλάξουμε απόψεις και ίσως να συνεργαστούμε.
υ.γ. μια πρώτη έκδοση του "σεναρίου" έχει τελειώσει. εάν θέλεις να λάβεις μέρος στην αξιολόγηση ή απλώς να το διαβάσεις, πες μου
Δεκτήν η ένστασις. Ειδικά μετά τους σημερινούς καταποντισμούς,φαίνεται πως και η ίδια η άνοιξη διαψεύδει τα λεγόμενα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την παρατήρηση:Μ' αρέσει να ζω με ψευδαισθήσεις!
PS1:Κόλλημα εε??ναι,αρκετοί άνθρωποι μπορούν να στο επιβεβαιώσουν νομίζω.Η πρόταση σου θα τεθεί προς συζήτηση λοιπόν.
PS2:Το περιμένω στο μέιλ μου.Σήμερα κιόλας,παρακαλώ!!!