Ένα τέτοιο φωτισμένο, λευκό πρωινό ήρθε και κούρνιασε δίπλα μας. Κάτω απ’ το τραπέζι. Ήσυχος κι αθόρυβος, κανείς δεν τον πήρε χαμπάρι. Έγειρε το κεφάλι του, διπλώθηκε ανάμεσα στα πόδια μας κι αποκοιμήθηκε. Ήσυχα κι αθόρυβα.
Γύρω ένα συνεχές βουητό ˙ απόψεις, παράπονα, γέλια και γκρίνιες. Εξάρες και ζεστή σοκολάτα. Μύριζε καπνός και που και που, όταν άνοιγε η πόρτα, ανατριχιάζαμε. Κάποιοι έφευγαν βιαστικοί με τετράδια και βιβλία στα χέρια, άλλοι κάθονταν με τις ώρες συζητώντας ή παίζοντας χαρτιά. Κανα-δύο γυρνούσαν από τραπέζι σε τραπέζι ψάχνοντας για αναπτήρα. Όλοι κινούνταν, μιλούσαν, έγνεφαν. Μόνο εκείνος παρέμενε ακίνητος. Ασάλευτος.
Ένα τίναγμα του μια στις τόσες μας υπενθύμιζε πως βρίσκεται ακόμα στα πόδια μας δίπλα. Εκεί, να τα ζεσταίνει. Ένα τίναγμα και συνέχιζε τον ατάραχο ύπνο του. Βλέπει όνειρα άραγε; Κι αν βλέπει, αναρωτιέμαι πώς να μοιάζουν. Ίσως μυρίζουν φρεσκοκομμένο γρασίδι και άνοιξη. Δύο ζεστά χέρια, ένα χάιδεμα, μια συντροφιά. Μια ζωή.
Ίσως πάλι και όχι.
Η πόρτα άνοιξε ξανά. Ρίγος. Δεν μπορείς να αντέξεις εκεί έξω.
«Έλα να τον πάρουμε μαζί.»
Τον ζηλεύω λίγο είναι η αλήθεια. Πώς ήρθε, από πού, τι θα απογίνει μόλις αδειάσουν οι καρέκλες μας; Άγνωστα. Αβέβαια. Μόνο υποθέσεις για να περνάει η ώρα. Χωρίς όνομα και χωρίς εξηγήσεις, απλά κούρνιασε δίπλα μας. Την ελευθερία που κάποιοι αναζητούν με μανία αυτός την έχει χρόνια τώρα.
Αν μπορούσα να κάνω μια ευχή, θα ήταν να δω τα όνειρα του.
Η έστω τις ιστορίες του. Τώρα μόνο να φανταστώ μπορώ : τα βράδια στους βρεμένους δρόμους , τα σημάδια και τις πληγές στο άγριο δέρμα , τα υγρά θλιμμένα μάτια, τα λημέρια, τα καταφύγια, τους συγκατοίκους στα παγκάκια, τα ψίχουλα, την σιωπή.
Η αγάπη είναι ένας σκύλος απ’ την κόλαση, ακούω γυρνώντας σπίτι. Ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου κούρνιασε στα πόδια μας.
θα χαρείς να μάθεις ότι έγραφα πόση ώρα και το τέλειο σχόλιό μου σβήστηκε επειδή ο υπολογιστής μου είναι ηλίθιος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί να ονειρεύεται κόκαλα ή ότι πιάνει μια πάπια.
Μπορεί να ονειρεύεται φούξια κουτάβια μέσα σε μια λίμνη λεμονάδας και γύρω δέντρα με άρωμα μέντας.
Μπορεί να ονειρεύεται έναν κόσμο χωρίς φυλετικές διακρίσεις όπου όλοι οι άνθρωποι έχουν ίσα δικαιώματα.
Μπορεί να ονειρεύεται την Λούση κάτω από τον ουρανό με τα διαμάντια.
Διάλεξε όποιο σου αρέσει περισσότερο. Εμένα μου αρέσει αυτό με τα κουτάβια, αν και νομίζω πως μάλλον ονειρεύεται πάπιες.
:) <3 για το τέλος
Το 1 και το 3 είναι κλισέ,δε μ' αρέσουν. Αυτό με τα κουτάβια δε το διαλέγω γιατί δεν ανέφερα πουθενά οτί ο σκύλος βρίσκεται υπό την επήρεια lsd. Το 4 πλησιάζει αρκετά μιας και μ' αρέσουν τα σκαθάρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά μέχρι να τον ξανασυναντήσω και να τον ρωτήσω, λέω να μείνω με την απορία.
Ενώ αυτό των σκαθαριών καμία σχέση με lsd.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τώρα που άφησα τόσα σχόλια, σου ζητώ να σκεφτείς σοβαρά το ενδεχόμενο να βγάλεις τον σπαστικό κωδικό που μου ζητάει κάθε φορά για να αφήσω σχόλιο.
Αύριο θα έρθεις στη συνέλευση;