Το καλοκαιρινό

Καλοκαίρι

· Αυτή η ανακατεμένη μυρωδιά αντηλιακού και θάλασσας στην τσάντα παραλίας σου.

· Γρανίτα φράουλα και μια κανάτα ice tea λεμόνι.

· Πρωινό με κρουασάν και μαρμελάδα στο μπαλκόνι ή στη βεράντα.

· Το σημάδι από το μαγιό.

· Το ηλιοκαμένο ή απλά το –καμένο- δέρμα.

Ελευθερία.

· Η ψαλίδα και οι κατεστραμμένες άκρες των μαλλιών.

· Τα «παλαμάκια» μες στη μαύρη νύχτα, κάτω από τα σεντόνια, μπας και το πετύχεις το γαμωκούνουπο.

· Ξημέρωμα στην παραλία με μπυρόνια και καλή παρέα.

Ηρεμία.

· Καρπούζιιιιιιιιι.

· Manu και Bob.

· Η γεύση μέντας στο μοχίτο.

· Οι σκασμένες φτέρνες.

· Να περπατάς ξυπόλυτος στο σπίτι.

· Το φαγητό της γιαγιάς.

Τρέλα…Πολύ τρέλα.

· Αγωνία, ξερή, μπλόφα και Παλέρμο.

· Φραπεδιές στην παραλία, στο καφέ, στο beach bar, στο σπίτι και στο δρόμο.

· Τα πανηγύρια στη Χαλκιδική – πάγκοι με κοσμήματα, ρούχα, παιχνίδια. Λουκουμάδες και καραμελωμένοι ξηροί καρποί.

· Οι καλοκαιρινές συναυλίες.

· Αυτές οι ρομαντικές κιθάρες και το πασπαρτού «Φιλαράκι».

Η απρόσμενη ερημιά της πόλης.

· Μια απλωμένη μωβ πετσέτα που γεμίζει άμμο ως δια μαγείας κάθε 5 δευτερόλεπτα.

· Ορθάνοιχτα παράθυρα.

· Χορός, χορός, χορός.

· Να βρίσκεις το ΑΠΟΛΥΤΟ soundtrack για τις διακοπές σου.

· Νέες γνωριμίες, νέοι φίλοι, νέοι έρωτες.

· Φωτογραφίες με την παρέα σου στη θάλασσα. Θα νοσταλγήσεις κάποτε.

· Να χορεύεις ξυπόλυτος στην άμμο.

Ανεμελιά.

· Να παρακαλάς να πέσει εκείνο εκεί το αστέρι μπας και κάνεις καμιά ευχή.

· Αυτή η παντελής έλλειψη ρουτίνας.

· Να περπατάς ή να ποδηλατάρεις χαράματα σε έναν άδειο αυτοκινητόδρομο.

Μεθυσμένες φιλοσοφίες και υποσχέσεις.

· Κίνηση, χαμός, μικρά μπλε τραπεζάκια να γεμίζουν τους δρόμους.

· Παγωτό με γεύση ρετσίνα κόλα.

· Να πίνεις βυσσινάδα αράζοντας σε ξύλινες καρέκλες με το πρόσωπο στον ήλιο.

Ξεγνοιασιά.

· Πολύχρωμα κινέζικα φαναράκια κρεμασμένα στα δέντρα της αυλής.

· Κοκορομαχίες.

· Κλειστή τηλεόραση, κλειστός υπολογιστής, off line.

· Το ράδιο ανοιχτό…εκεί, να παίζει, μέρα νύχτα. Ρετρό.

· Ένα σταυρόλεξο για 5 άτομα.

· Ύπνος. Μεσημέρι ξυπνώ.

Επιστροφή. Μελαγχολία.

· Ιδέες, εικόνες, λέξεις.

· Να αφήνεις τις λέξεις να πετάνε.

· Μέρες παράξενες.

· Όλες αυτές οι ταινίες που θελες να δεις, τα βιβλία που θελες να διαβάσεις, οι μουσικές που θελες να ακούσεις και δεν είχες το χρόνο.

· Λάθη που φωτοβολούν από μακριά σαν πινακίδες νέον.

· Αυτιά βουλωμένα από τις βουτιές.

· Αυτιά που αρνούνται να ακούσουν. Καρδιές που αρνούνται να υπακούσουν.

· Χαβάη, Κούβα, Ιμπιζα. Μύκονος και Σαντορίνη.

Θαυμάσιες μέρες.

31 Αυγούστου 2011

Σε κάτι ώρες το καλοκαίρι τελειώνει επίσημα. Ή μάλλον για μας ανεπίσημα.

Σεπτέμβριος εν όψει…Φθινόπωρο. Η νοσταλγία του καλοκαιριού έχει ήδη αρχίσει. Όχι, δεν τελείωσε το καλοκαίρι. Απλά…άλλαξε. Οι δρόμοι της πόλης αντικατέστησαν τις παραλίες, ο ήχος των κυμάτων και οι μουσικές από το beach bar μετατράπηκαν σε κόρνες αυτοκινήτων και σε μπαλκονο-συζητήσεις χαρωπών νοικοκυρών, η κανονική σου παρέα ήρθε και πάλι στο προσκήνιο αφήνοντας ένα βήμα πίσω την καλοκαιρό-παρέα. Έρχονται άλλα τώρα. Σχέδια και ιστορίες από τις διακοπές και reunion παλιών συμμαθητών και η καλοκαιρινή διάθεση να μη λέει να φύγει. Και γιατί να φύγει; Σαββατοκύριακα σε εξοχικά, τσάρκες δίπλα στο Θερμαϊκό, συναυλίες, σινεμά και όνειρα.

Και γιατί να νοσταλγείς τα περασμένα; Αφού και εδώ είναι το ίδιο ωραία αν το θες.

Ναι καλά άκουσες!

ΚΑΙ εδώ είναι ωραία μίστερ – κι ας μην είναι δίπλα στα κύματα!

“Χιπ χοπ, χάνομαι

μες στα δίχτυα πιάνομαι

απόψε πέθανα

με βρήκανε στην αμμουδιά

δίπλα στα κύματα…

Εδώ είναι ωραία ε;”